Psychological Science dergisinde yayımlanan yeni bir araştırmaya göre, anne ve babalar hayatı daha keyifli ve anlamlı buluyormuş.
Birçok araştırma ebeveyn olmayı düşen mutluluk oranına bağlamıştır. Örneğin 2004’te Science dergisinde yayımlanan bir araştırmada, Teksaslı çalışan annelerin televizyon izlerken, alışveriş yaparken ya da yemek hazırlarken çocuklarına ayırdıkları zamana kıyasla daha keyif aldıklarına dikkat çekiliyordu. Peki ebeveynler gerçekten de çocuklarına bakarken biraz 
olsun keyif almıyorlar mı?
S. Katherine Nelson’ın yönetimindeki araştırmacılar ebeveynlik ile refah arasındaki ilişkiyi inceledi. Toplamda üç test uyguladılar: Birincisi genelde ebeveynlerin ebeveyn olmayanlara göre daha mutlu olup olmadığını anlamak için ülke çapında düzenlenen büyük bir anketti; ikincisi, ebeveynlerin, anlık mutlulukları göz önüne alarak, ebeveyn olmayanlara oranla ne kadar mutlu olduğunu düzenli olarak denetleyen haftalık bir örnekleme deneyi idi; üçüncüsü ise ebeveynlerin diğer günlük işlerine kıyasla çocuklarıyla ilgilenirken daha olumlu duygular hissedip hissetmediğini inceleyen, birey ve olay esaslı anketlerden oluşuyordu.
Araştırma projesi sonunda, yaş ve medeni durumun ebeveynin mutluluk düzeyini etkilediği gözlemlendi. Yaşı daha ileride ve evli olan anne babalar, çocuksuz yaşıtlarına göre daha mutlu olma eğilimi gösteriyor –aynı durum yalnız yaşayan veya çok genç ebeveynlerde gözlemlenmemiş. İlginçtir ki babalar, baba olmayan erkeklere göre çok daha mutlu, olumlu duygular içinde ve hayatı anlamlı buluyor; ayrıca verdikleri yanıtlar açısından annelere göre daha tutarlılar.
Anne baba olmanın artıları eksilerine görece daha fazla. Araştırmaya katkıda bulunan Sonja Lyubomirsky şöyle diyor: “Ebeveyn olmak insanı mutlu eder demiyoruz. Söylemek istediğimiz ebeveynliğin mutluluk ve hayatı anlamlı kılmakla bağlantılı olduğu.”
Araştırmanın tamamını okumak için tıklayınız.
