İyi Kalpli Eller

Arzu Tavukçuoğlu pazar araştırmaları, reklamcılık ve halkla ilişkiler okuduktan sonra yıllarca pazar araştırma sektöründe çalışmış doğma büyüme Kadıköylü, ailesi Rizeli, enerjik, samimi bir kadın.

Ailesiyle birlikte yaşıyor. Hayattaki öncelikleri 107 yaşındaki dedesi ve 70’ini aşkın anne babası.

Proje için koli yaparken arada dedesine yemek yedirip sonra kolilerin başına dönerek geçiyor zamanı.

Peki İyi Kalpli Eller nasıl ortaya çıktı?

Arzu 2005 yılında havaalanında çalışırken çok mutsuz, ağlayarak işe gittiği bir dönem yaşamış. Paradan puldan fazla önem verdiği sahici ilişkileri iş hayatında asla bulamamak onu çok üzmüş.

Bakmış ki bu iş böyle olmuyor, işten ayrılıp engelli çocuklarla çalışmak için bir dernekle birlikte Van’a gitmiş.

Sohbetimiz boyunca da Van’ın kendisi için çok özel olduğunu ve nedenini bilmeden her zaman gitme hayali olduğunu söyledi.

Kişisel tarihinde yokluk ile ilk defa orada tanışmış ve şu an yürüttüğü proje orada şekillenmeye başlamış. Proje bittikten sonra da tek başına doğuda, sınır illerinde tek başına dolaşmaya devam etmiş.

Bu geziler sadece oralar ile de kalmamış. Aylarca Suriye ve Filistin’de tek başına dolaşmış.

Ağrı’da bir köyde dolaşırken onu evlerine davet eden bir kız çocuğuyla karşılaşmış.

Tanışıp sohbet ettiklerinde kızın adının Arzu olduğunu öğrenmesi onun için bu gezinin ve ne yapmak istediğine karar vermesinin noktası olmuş. İstanbul’a dönüp 2006 Aralık’ta Van bedensel engelliler yararına bağış ve hediye toplayıp yollamaya başlamış. Fakat derneğin reklam düşkünü halleri onu çok rahatsız etmiş.

Bu arada yıllar önce Kayseri’de gönüllü katıldığı bir dil kampından bir öğrencisinin Erzurum’da öğretmenlik yapmaya başladığını öğrenmiş, o sırada da elinde 200 liralık bir yardım varmış. Onu hemen eski öğrencisine yollamış, ondan ve Batman’daki bir arkadaşından yardıma ihtiyacı olan okulları bulmalarını istemiş. Ve kulaktan kulağa duyularak proje büyümüş ve İyi Kalpli Ellerin uzandığı çocuklar çoğalmış.

İlk dört buçuk sene kargo masraflarını kendisi karşılıyormuş. Bu yüzden çok seçici davranması gerekiyormuş ama artık kargo sponsorluğunu yapan bir hırdavat firması var. Onlar sayesinde artık rahatlıkla kolilerce eşyayı iki haftada bir gereken yerlere yolluyor. Gönderdikleri konusunda da çok titiz. Ne öğretmenleri ne de çocukları rencide etmemek için her şeyi tek tek kontrol ediyor.

Elde örülüp tek bir sınıfa ya da okula yollananların da aynı çeşit ve renklerde olması için çok özen gösteriyor. Tek bir çocuk bile diğerine gelen bakıp özenmesin, üzülmesin diye…

Uzun zamandır bir müştemilatta sürekli hastalanarak yürüttüğü işleri beş aylığına evinin yanında ve yıkılacak olan apartmanın bir dairesine taşımış ama kalıcı olarak devam edebileceği bir mekana çok ihtiyacı var.

Projesi ilk altı sene blog ve yardım alan okulların birbirine haber vermesi ile yürümüş. Son bir senedir sadece Facebook’u aktif olarak kullanıyor.

Bu kadar çok insanın onu tanımadan yardım ve para göndermesinin sebebi bence onun bu yüksek enerjisi ve inancı, samimiyetinin verdiği güven. Ama en etkileyici sebep yardım giden okullardan gelen mektuplar.