Nafise Motlaq, Malezya’da yaşadığı dönemde insanların, ülkesi İran hakkındaki konuşmalarını rahatsız edici buluyordu. Çoğunun İran hakkında kalıplaşmış yargılardan yola çıkıp gerçeği gözardı ettiklerini fark etti.

Bu hayal kırıklığından yola çıkarak, fotoğraf sanatıyla İran’daki baba-kız ilişkisini araştırmaya ve belgelemeye karar verdi.

“Anaakım medyada gördüğünüz İranlı kadın ve erkekler tamamen tektip bir İran’ı yansıtıyor. Bu basit proje, tektip olarak gösterilen İran’a bir tepkidir. Bu, İranlıların gerçek portrelerini temel alan bir proje.” diyor Motlaq.

Motlaq, İran’daki babalar ve kızlarının arasındaki ilişkinin diğer ülkelerdekinden çok da farklı olmadığını göstermek, İran’daki ailelerin, görüşlerin ve toplumsal sınıfların çeşitliliğini vurgulamak istiyordu.

İki haftadan kısa bir sürede ülkeyi gezip farklı baba ve kızları fotoğraflayan Motlaq, “İranlı erkeklerin hepsi aynı değil. Aralarında kızını destekleyen, eğiten; aynı zamanda kadın haklarını savunan erkekler de var.” diyor ve bu sözleriyle ülkesine dair önyargıları yıkmaya çalışıyor.

Shadi’nin babası bir iş adamı. “İçinde hala bencil bir çocuk var.” diyor Shadi.

Fatemeh'nin babası memur. “Babam çok iyi bir insandır.” diyor Fatemeh.

Katayoon'un babası ordudan emekli. "Arkadaşlarım, babamın benimle çok ilgilendiğini düşünüyor. Fakat, ben babamın hayatımdaki en büyük destekçim olduğunu düşünüyorum." diyor Katayoon.

Fatemeh'nin babası bir camide kütüphanecilik yapıyor. "Babam camide çalıştığı için insanlar özgür olmadığımı düşünüyor ama bu doğru değil. 15 yaşımdayken bana arkadaşlarımla birlikte uluslararası kitap fuarına gitmem için izin vermişti." diyor Fatemeh.

Shima ve Lina’nın babası proje müdürü. “Babamız Avrupa'da eğitim gördü. Bize Avrupa'daki gençlerin sahip olduğu özgürlüğü ve her şeyi verebiliyor.”

Zahra'nın babası işsiz. "Babam hakkında ne söyleyeceğimi bilmiyorum. Gerçekten bilmiyorum." diyor Zahra.

Arezoo'nUn babası kilim satıyor. "Çok komik bir adamdır. Aile arasında yaptığımız partilerde herkesi güldürür." diyor Arezoo babasını anlatırken.

Zahra'nın babası bir çiftlikte çalışıyor. "Çok çalışıyor. Gerçekten çok çalışıyor." diyor Zahra.

Mahsa'nın babası bir gâzi. "Babam her zaman benim kahraman oldu. Umarım her zaman mutlu bir baba olarak kalır." diyor Mahsa.