Hamilelik günlüğü no. 6
Efendim bu yazıyı okurken fon müziği olarak tavsiyem şu olacak. Zira sözleri tam uyuşmasa da İlyas’ın ruh hali bir süredir bu, dolayısıyla benim sürüklendiğim yer de bu. Tabii haklı sebepleri var, bir süredir başka şehirdeydik ve orada okula yollamaya çalıştık. Türkiye’nin en şahane kreşlerinden biri olmasına rağmen İlyas külliyen reddetti. Sanırım onu yaban ellerde terk edeceğimizi düşündü. Babasına kelimenin tam anlamıyla yapıştı, bir de sürekli hastaydı, dolayısıyla her şeye ağladı,bozuldu filan.. E döndük eve, normale dön değil mi? Yooo, kolay mı öyle? “Yaşasın peynirli yumurtaaaa!” ile sarkmış alt dudak ve gözde dönen yaşlarla “ben kahvaltı etmek istemiyorum” arası...
Devamı…