Yazar: Editör

Dicle Üniversitesi öğretim görevlilerinden Mehmet Hazar, Anadolu’da çocukluk ve ebeveynliğe ilişkin sözcüklerin derlemesini yapmış. Biz de onun derlediği sözcükler arasından bir seçim yapıyor ve çocukluğun ve ana-babalığın dilsel köklerinde bir gezintiye çıkıyoruz… Hemen söyleyelim, elbette daha okunaklı olsun diye sadeleştiriyoruz tanımları. Hazar’ın kullandığı kaynaklarla birlikte sözlükçenin tamamına şuradan ulaşabilirsiniz. A abaga: Torununun torunu, uzak torunlar abla: Bir kimsenin kendinden büyük olan kız kardeşi. 2. Büyük kız kardeş gibi saygı ve sevgi gösterilen kız veya kadın. açı: açı karındaş ‘ağabeyin oğlu’, açı sıyın ‘ağabeyin kızı’ afacan: Zeki ve yaramaz (erkek) çocuk, ele avuca sığmayan çocuk. aga-ini: Erkek kardeşler. agu: Hala...

İsmini vermek istemeyen bir anne, yazdığı blogda cezaevindeki oğlunu ziyaret ederken neler hissettiğini anlatıyor. Guardian‘dan aktarıyoruz… Oğlumu ne zaman ziyaret etsem, yoldan geçenlerin bana baktıklarını zannediyorum, sanki nereye gittiğimi biliyorlarmış gibi. Amansız Viktoryen kapıları geçip, bana çok yabancı bir dünyaya giriyorum. El çantam aranıyor, yanıma yalnızca birkaç pound bozuk para alıyorum, kahve için… Eşyalarım küçük bir dolaba kilitleniyor… Güvenlik cihazını geçiyorum -ayakkabılarım, kemerim, bozuk paralar taranıyor- şimdi egzotik bir yere tatile gitmek üzere havaalanında da olabilirdim. Bütün bedenim arandıktan sonra, kapının öbür tarafındaki gerçekle yüzyüze geliyorum. Ziyaretçi odasına alınıyorum. 30 kadar metal masa var, her birinin etrafına dörder sandalye...