Tayland’da yapılan bir araştırma, yetişkin çocukları başka şehirlerde yaşayan ebeveynlerin, onlarla aynı şehirde yaşayanlardan daha mutlu olduğunu ortaya koydu. Araştırmaya göre bunun sebebi, aynı şehirde yaşamaya devam eden çocukların geleceğinden duyulan endişe.

Tayland’daki Mahidol ve Thammasat üniversiteleriyle işbirliği içinde yürütülen araştırmanın yöneticisi Londra King’s College öğretim üyelerinden Dr. Melanie Abas, elde ettikleri sonuçlara ilişkin olarak şunları söyledi: “Yetişkin çocukları yaşadığı şehri, en azından mahalleyi terk eden ebeveynler, çocuklarıyla aynı mahallede yaşayanlara oranla daha mutlu. Tayland’da ve Çin’de yaptığımız araştırmalarda aşağı yukarı benzer sonuçlara ulaştık.”

Tayland’da geleneksel olarak yaşlanan ebeveynlerin sorumluluğunu çocukların üstlendiğini kaydeden Abas, “Bu nedenle araştırmaya başladığımızda özellikle kırsal bölgede yaşayan ve çocukları şehre göç eden ailelerin izole edilmişlik ve yalnızlık duyguları nedeniyle daha mutsuz olacaklarını düşünüyorduk. Ne var ki yaptığımız araştırma bize bunun tam tersini gösteriyor” dedi.

Ebeveynlerin kendilerini “boş yuva” denilen sendroma karşı koruyabildiklerini, ancak aynı çevrede yaşadıkları çocuklarının gelecekleriyle ilgili endişe etmekten kurtulamadıklarını belirten Abas, “Özellikle düşük ve orta gelirli ailelerin yaygın oldukları, gelişmekte olan ya da az gelişmiş ülkelerde durum refah seviyesi yüksek ülkelerden farklı. Amerika ve Avrupa’da yaşlı ebeveynlerin en büyük sorunu yalnızlık ve ilgisizlik. Ancak gelişmekte olan ülkelerde alt ve orta sınıf ebeveynlerin daha başka endişeleri var.”

Araştırma çerçevesinde 60 yaşın üzerinde yaklaşık 1000 ebeveynle görüşüldü, ebeveynlerin 100’ü ise köylerde yaşıyordu. Yapılan görüşmeler sonrasında ebeveynlerinin yüzde 27‘sinin en az bir çocuklarıyla aynı mahallede ya da köyde yaşadıkları bilgisine ulaşıldı. Ebeveynlerden yüzde 16‘sının ise tüm çocukları başka şehirlerde yaşıyordu. Görüşmelerde, çocuklarıyla aynı çevrede yaşayan ebeveynlerin yüzde 24‘ü mutsuz olduklarını ifade ederlerken, çocuklarını çok az görebilmelerine rağmen onlardan ayrı yaşayan ebeveynlerden yalnızca yüzde 9’u mutsuz hissettiğini söyledi.

Araştırmanın Mahidol Üniversitesi’ndeki yürütücülerinden Dr. Sureepom Punpuing ise sonuçları şöyle yorumladı: “Çocuklar iki sebeple doğdukları şehre dönüyorlar. Ya başka bir şehirde yaşamayı başaramıyorlar ya da ebeveynleriyle ilgili sorumluluklarını ihmal etmek istemiyorlar. Her ikisi de yaşlı ebeveynlerin kendilerini güvende hissetmemelerine ve mutsuz olmalarına neden oluyor.”

Kaynak: Sciencedaily