Serap Uluyol kimdir?

’72 doğumlu. Halen devlet tiyatrolarında oyunculuk yapmakta. Bu sene öyküsü kendisine ait Seray Şahiner tarafından oyunlaştırılan … Kızı oyunuyla seyircilerle buluşacak.

İstanbul’da yaşamakta.

Kaç yaşında anne oldunuz? Planlı mıydı?

Tam kırk yaşında maşallah yaşıma bir kala anne oldum. Evet çok istemiştik bebeğimizi. İlk hamileliğim 3.5 aylık sonlanınca bu hamileliği planlamadık. Vazgeçmiştik ama mucize bizi buldu.

Öğrendiğinizde ne hissettiniz, yakınlarınıza ne zaman, nasıl söylediniz?

Eşimin doğum gününde test yaptım. Sabah erkenden ve test sonucunu eşime doğum günü hediyesi olarak verdim. Hâlâ saklıyoruz. İlki hüzünlü bitince bu defa temkinli davrandık. Bir tek ablama ve 2 kızıma (ablamın kızları) söyledim. Tehlikeli dönem bitince anneme söylememe kararı aldık fakat o anladı. Gözlerin hamile hamile bakıyor dedi…

Hamilelik nasıldı?

20 haftaya kadar Shrek gibi yeşildim. Hep kustum. Çok umutsuz mutsuzdum. Sonra her şey düzeldi. Tam bir meyve, balık canavarına dönüştüm bu defa da. Normalde de çok severim zaten ama sabahın körü manava kivi almaya gidiyordum.

Onu ilk gördüğünüzde ne hissettiniz?

Çok ağladım, çok korktum. Hep kaybedeceğimi düşündüm. Deliye döndüm.

Evde altları kim değiştirirdi?

Annem ve ben. Hâlâ devam.

İsme nasıl karar verdiniz? Ne oldu?

Eşim ve ben ortak isme karar veremedik. Herkes istediği ismi koydu. Karan Fidel oldu.

Kariyeriniz ve sosyal hayatınız nasıl etkilendi?

18 aydır çalışamıyorum. Memeden 15 gün önce ayrıldık. Çok zor oldu ikimiz içinde. Hâlâ da atlatamadık. Fakat zorunlu bir süreç. Çünkü eylülde yoğun bir çalışma programına giriyorum.

Nasıl bir anne olacağınızı düşünüyordunuz? Düşündüğünüz gibi oldu mu?

Daha rahat olacağımı düşledim ama maalesef içime canavar kaçtı. Uzun bir süre. Şimdilerde daha rahatım ama. İlk 3-4 ay felaketti. Kısaca hiç düşlediğin gibi ya da kitaplardan okuduğun gibi olmuyor. Ve her çocuk ayrı bir gerçek o gerçeğe ulaşabilmek için birbirinden farklı özgün metotları anneler yaratıyor. Diyebilirim ki bir anne var bende benden içeriii.

Eş-dosttan giysi/oyuncak aldınız mı?

Elbette. Almaz olur muyum? Hâlâ da imece devam ediyor.

Bebeğinizin bakımına kimler yardım etti?

Annem ve babam. Çok şanslıyız ikimiz de. Hatta üçümüz :))

Kendinizi annenizle kıyaslasanız…

Henüz bir şey söylemek için erken ama ben daha korku dolu tedirgin bir anneyim. İnternet anneleri ulaştığı bilgiler yüzünden profesör edasıyla hemen en kötüsünü düşünüyor evladı söz konusu olunca. Ben de biraz öyle oldum. Annemle ilk dönemler çok çatıştık. Ben çok kırıcı davrandım. Ama şimdilerde ikimizde keyifli vakit geçiriyoruz. Ben teslim oldum anlayacağın. Yalnız şu var ben yavrumla annemin benimle geçirdiğinden daha kaliteli vakit geçiriyorum. Onlar çok daha hayat mücadelesi içindeydi. Bizse daha konforlu yaşıyoruz. Yemeği, temizliği hatta kocayı dert etmiyoruz icabında.

Kendi tarifiniz bebek/çocuk yemekleri varsa anlatsanıza…

Bu konuda annem bir usta olduğu için ben daha rahatım. Fidel hep emmek istedi bir de. Meme onun için en güzel beslenmeydi.

Çocuğunuzla beraber hayatınızda ve sizde neler değişti?

Çok çok çok şey. Zaten duyarlı bir insandım. Karan Fidel’den sonra ekşimik şıpırtısına ağlayan biri oldum. Kadın duyarlılığım artınca kadınlara yönelik çalışmalar yapan STK’lar daha çok ilgimi çekti. Artık evladımın olmadığı onu düşünmediğim bir anım bile yok. Gün içinde birkaç saat ayrı kaldığımda bakıyorum her yanımı sarmış özlemi. Kısacası öncelikler değişiyor. Ve gelecekle ilgili sadece kendi evladım için değil tüm evlatlar için daha iyi ne yapabilirimin derdine ve çabasına düştüm.

Çocuğunuzla beraber neleri yapmaktan zevk alıyorsunuz?

Çok güzel evcilik oynamaya başladık. Bazen kamyon şoförü oluyor bazen doktor. Sonra Fidel’in kendi buluşu bir saklambacı var. Onu oynarken kahkahalarla gülüyoruz. Dukka dukka adlı bestesi var. Beraber söylüyoruz. Yeni yeni spor yapmaya başladık. Çok güzel kitaplarımız var. Önce ben okuyorum sonra o bana anlatıyor. Çekmece düzenlemede, daha doğrusu dağıtmada çok yaratıcı. Banyolarımız çok zevkli. Onunla her şey güzel. Ama yemek yerken masadan defalarca kalkmam ve ellerimin batması biraz sıkıcı galiba. Ama biraz.

Çocuğunuzun sevmediğiniz huyu?

Bazen gereksiz yere ağlıyor ve çok az yemek yiyor.

Deneyimlerinize dayanarak annelere ve adaylarına önerileriniz var mı?

Hep kendilerine yavrularına her şeyin daha da güzel olacağını söylesinler. Rahat olmaya gayret etsinler 🙂 Eğer bir büyükleri varsa yanlarında ona ilk günden itibaren teslim olsunlar. Tecrübe çok önemli çünkü. Yaşadıkları her anın kıymetini bilsinler çünkü tekrarı olmuyor. Ve mutlaka kendilerine 12 ayın sonunda gün içinde zaman ayırsınlar.

Annelik neymiş?

Analık fenalık derlerdi anlamlandıramazdım. Taşlar yavaşça yerine oturuyor. Ve annelik dünyanın en değerli en güzel eşi benzeri olmayan bir hazinesine sahip olmak. Ve ben son olarak Oğluma Karan’ım Fidel’ime beni anne olarak bizi ailesi olarak seçtiği için çok teşekkür ederim. Seni seviyorum hazinem, küçük prensim.