Afrika’da bir kabilede çocuklar anneleriyle telepatik iletişim kuruyor ve tüm hayatı boyunca kendisine eşlik edecek olan şarkıyı söylüyor.
Hamile kalmaya karar veren kabilenin kadınları bir ağacın altına oturup dünyaya gelmek isteyen çocuğun kendisiyle iletişim kurmasını beklemeye başlıyor. Çocuk, annesiyle olan ilk iletişimini ona söylediği bu şarkı ile başlatıyor. Şarkıyı duyan anne, bu şarkıyı eşine de öğretiyor ve hamile kalıyor. Çocuğun annesine söylediği şarkı, onun doğum günü olarak kabul ediliyor ve yaşı bu tarihe göre hesaplanıyor.
Şarkı çocuğa tüm hayatı boyunca eşlik ediyor. Doğum sırasında çocuk bu şarkıyla karşılandığı gibi, düşüp bir yerini incittiğinde de yine aynı şarkıyla teselli ediliyor.
Çocuk ilerleyen yıllarda toplumsal bir yasayı ihlal eder veya suç işlerse, köy meydanına çağrılıp topluluk tarafından çembere alınıyor ve hep bir ağızdan kendi şarkısı söyleniyor.
Kabilenin geleneklerine göre, antisosyal davranışları düzeltmenin yolu “cezalandırmadan” değil, “sevgiden” ve o bireye gerçek kimliğini hatırlatmaktan geçiyor.
