İçimizdeki kötülük
Bir çocuk görüyorum, gözleri dolu dolu bakıyor karşısındakine. Anlaşılan karşısındaki babası… El-kol hareketleri ve de mimikleri ile oldukça kızmış ve de hırslanmış bu adam belli ki. Karşısındakinin ne kadar bağımlı, ne kadar mahçup, ne kadar aciz olduğunu farketmeyecek kadar kendinden geçmiş. Hiç bir şeyi anlayamayacak kadar hoyratlaşmış bu adam, yanı başında duran şeyin cisimleşmiş korku olduğunu da mı göremiyor? Ah o korku, gözlerdeki dolulukta… O küçük elin gayri ihtiyari – sanki engelleyebilecekmiş gibi- az sonra gelmesi muhtemel tokadı önlemeye çalışır hali… Ah o küçük, küçücük el… Bir çocuk daha görüyorum, hemen diğerinin yanında. Elinde bir çikolata ya da dondurma,...
Devamı…
