2006 senesinde yaratılan ve çocukların renkli hayal dünyalarından esinlenen “LaliBlue” markası vintage bir dokunuş ile masalları mücevherlere aktarmayı amaçladı. Charles Perrault, Grimm ve Andersen Kardeşler, Kibritçi Kız ve Kül Kedisi gibi klasik masalları takılarla buluşturan Laliblue tasarımcıları, işlerine hayal ederek ve araştırarak başlıyor, daha sonra da yaratım sürecine geçiyor....
Devamı…
Toplumsal cinsiyet kalıplarına uymayan yedi yaşındaki bir çocuğun hikayesini anlatan, yönetmenliğini Asher Lynch’in üstlendiği Tomgirl adlı güzel ve ilham verici belgesel birçok festivalden ödülle geri döndü. Kız çocukları oyuncak bebeklerle oynar; erkek çocukları ise spordan hoşlanır. Hepimiz bunları duyarak büyümedik mi? İşte, bu film, toplumsal cinsiyet ile ilgili kalıplaşmış yargıları sorgulayarak cesur bir işe girişiyor. Toplumsal cinsiyetlerin akışkanlığı kavramının son zamanlarda yabancı basında Miley Cyrus ve Jaden Smith gibi ünlülerle görünür hale geldiği bir dönemde, bu film de bir çocuğun çevresinde onu etiketlemeyen sevgi dolu yetişkinler olduğunda nasıl kendine güveni olan bir bireye dönüşebileceğini gösteriyor. İyi seyirler! ...
Devamı…
İran’da, kız çocukları dokuz yaşından itibaren yasalarla cezai sorumluluk altına giriyor ve cinayet, uyuşturucu kaçakçılığı ve silahlı soygun gibi suçlar nedeniyle asılarak idama mahkum edilebiliyorlar. Sadegh Souri, 18 yaşına gelmeden infaz edilen kız çocuklarının içerisinde bulundukları zorlukları fotoğraflayarak 2015 Lens Culture Görsel Anlatım Yarışması’nda belgesel kategorisinin kazananı olmayı başardı. İran’daki kızların hikayelerini isterseniz Sadegh Souri’den dinlemeye başlayalım. Mahsa 17 yaşında. Bir erkeğe aşık oldu ve onunla evlenmek istedi, ancak babası bu evliliğe karşıydı. Bir gün babası ile tartıştı, sinirlendi ve bir bıçak ile onu öldürdü. Ağabeyleri Masha’nın idam cezası almasını istiyor. Shaqayeq, 15 yaşında. Tahran’da bir mağazada silahlı soygun...
Devamı…
Instagram’daki coco_tribe ve gezginbiraile hesaplarının sahibesi, hthayat.com’daki Tarçınlı zencefil köşesinin yazarı Berrak Çiftçi ile normalde aramızda üç kilometre var iken taaa Goa’ya gidince söyleştik. Neden? Çünkü, yavaş hayat kurbanıyız. Pek güzel ve tedirgin ebeveynler için zihin açıcı bir muhabbet oldu. Hep diyoruz, gene deriz. Kendinizi ve çocuklarınızı eve kapatmayın. Ev öldürür. Çok gezen bilir. Sıkıcılık suçtur. Naber Berrak? Nasıl gidiyor Goa’da hayat? Selamlar! Buradakilerin deyimi ile namaste! Goa’da hayat benim için şahane. Burada günlük hayatımız şöyle, şu sıralar yeni öğrendiğim motor kullanmanın keyfini çıkartmaya çalışıyorum. Sabah erken motor turu atıyorum. Misal, bu sabah kocaman inek ve keçi sürülerinin arasından geçmek zorunda kaldım. Burada...
Devamı…
Serbest hekimliğim süresince, son derece üzgün olduklarını düşünen ve depresyonla mücadele eden birçok insanla tanıştım. Depresyonda oldukları için üzgün ve kaygılı olan insanlarla da tanıştım. Şunu unutmamalıyız; biz yoğun bir şekilde ruhumuza nüfuz etmiş üzüntünün birincil belirtileri ile depresyon kavramını ilişkilendiririz, çoğumuz için bu iki benzer psikolojik hâl arasındaki farkı anlamak ise oldukça zordur. Yanılgılarımız, depresyon gibi tedavi gerektiren ciddi bir durumun ihmaline veya hüzün gibi normatif duygusal bir duruma aşırı tepkiler vermemize yol açabilir. İşte, tam da burada ayrım yapabilmek önemlidir: Hüzün ve depresyon arasındaki fark nedir? Hüzün normal, insani bir duygudur. Hepimiz bunu yaşadık ve hepimiz bunu yeniden...
Devamı…
Film yönetmeni Duncan Jones’a göre, David Bowie’nin oğlu olmak kariyeri için büyük bir sıçrama tahtası olabilirdi, ama Jones mümkün olduğunca babası Bowie’nin adını kullanmaktan kaçındı. İlk bilimkurgu filmi “Moon”u çektiğinde çok az insan onun önceki yaşamında ‘Zowie Bowie’ olduğunu biliyordu. İkinci filmi “Source Code” ile beraber, dünya Duncan hakkında yeni şeyler öğrendi. Filmin başarısının getirdiği haz ile Jones da nihayet ünlü bir baba ile büyümenin nasıl bir şey olduğu hakkında konuşmaya karar verdi. Bafta ödüllü yönetmen Duncan Jones henüz küçük bir çocukken, babası onun da kendisi gibi müziğe ilgi duymasını istemişti; bunun için çabaladı, çabaladı ve çabaladı. ‘Benim gerçekten...
Devamı…
On yedi yıl önce, kocaman hamile karnım ile takvim yapraklarının bebeğimi doğuracağım güne doğru hızlıca ilerleyişini izliyordum. Sonunda bebeğimi kucağıma aldığımda heyecanla karışık bir şaşkınlık içerisindeydim. Fakat, beni asıl şaşırtan şey, gerçek hayatım ile çocuğumun doğumuna ve çiçeği burnunda anneliğime dair kurduğum hayal dünyasının arasındaki uçurumdu. Kitaplar okudum ve iyi bir anne olabilmek için ders aldım. Beni nelerin bekleyeceğini bildiğimi düşünüyordum ama yanıldım. İlk bebeğim şimdi benden daha uzun ve araba kullanmayı öğreniyor. İlk birkaç günü, ayı ve yılı düşündüğümde geçmişe büyük bir özlem duyduğumu hissettim ve geriye dönüp baktığımda keşke bilseydim dediğim şeylerin bir listesini yaptım. 1. Bebek...
Devamı…
Teknoloji harika bir şey, değil mi? Genelde teknolojiyi işlerim için kullanıyorum. Çocuklarım da bir şeyler öğrenmek için kullanıyorlar. Okulda ve evde teknolojik aletler ile daha çok vakit geçirdiklerinde onların birbirleriyle daha fazla tartıştıklarını ve daha çabuk hayal kırıklığına uğradıklarını fark ettim. Eğer çocuklarınız daha fazla kavga ediyorsa… siz de bizim yaptığımız şeyi yapın: evinizde TEKNOLOJİYE HAYIR HAFTASI düzenleyin. Sadece birkaç gün içinde büyük bir değişim göreceksiniz! Eh, o halde ben de size düzenlediğimiz teknolojiye hayır haftamızdan bahsedeyim. Sizlere teknolojiyi kullanmaya başladıktan sonra çocuklarımda fark ettiğim şeyleri de aktarayım: 1- Hayal güçleri azaldı. 2- Kaba saba davranışlar ve kavgalar arttı....
Devamı…
İstanbul 2010 Avrupa Kültür Başkenti Ajansı’nın sürdürülebilir projeler çerçevesinde desteklediği ve halen devam eden tek projesi olan “İstanbul Çocuk ve Gençlik Sanat Bienali”, tüm dünya çocuklarının çağdaş sanatın içinde yer almalarını teşvik etmeye ve oluşturdukları özgün sanatsal üretimlerini nitelikli bir platformda izleyici ile buluşturmaya devam ediyor. 19 Nisan-22 Mayıs 2016 tarihleri arasında dördüncüsü düzenlenecek olan İstanbul Çocuk ve Gençlik Sanat Bienali’nin katılım koşulları ise şöyle: Konsept : “Uyandırma Servisi, Günaydın!”. Detaylı açıklama ve kavramsal çerçeve için tıklayınız. Bienal, öğretmen, yetişkinler veya sanatçıların rehberliğinde, Anasınıfı, İlkokul, Orta Okul ve Lise öğrencilerinin her türlü sanatsal üretimine açıktır. Çalışmalar yenilikçi ve konsepte uygun olmalıdır. Çalışmalar...
Devamı…
Yakın bir tarihte metastatik kanseri tanısı konulan Heather McManamy, ölmeden önce, bütün dünyaya seslendiği bir mektup bırakmaya karar verdi ve bu mektup kocası Jeff tarafından Facebook’ta yayınlandı. McManamy’nin son sözleri her ne kadar hüzünlü de olsa içerisinde umudu da barındırıyordu. Mektup şöyle başlıyordu: “Evet, sizlere hem iyi hem kötü haberim var. Kötü haber, öleceğim.” Bu son mektupta içimizin az da olsa rahatlamasını sağlayan şey, Heather’ın kendini bir kurban olarak görmekten yerine hayata sıkıca sarılıp yaşayacaklarını kabul edebilmesidir. İnsanlara kanser ile olan mücadelesini kaybettiğini söylemek istemedi; cenaze töreninde arkadaşlarının onunla gurur duymasını istedi. Öyle ki mektubunda cenaze töreninde onun için...
Devamı…
