Eğer Google’a “Tuhaf bir görünüme sahip hamile göbeğimden nefret ediyorum,” yazıp aratırsanız, iki milyondan fazla sonuç ile karşılaşırsınız. Sadece “benim hamile göbeğim…” yazıp arattığınız vakit ise, seçenekler şöyle devam eder: Deforme olmuş, çatlak, çok şiş ve sarkık…
Pek çok kadının hamileyken karınlarının görünüşünden memnun olmaması benim için yeni bir durum. Aslında, böyle bir durum olduğunu daha dün öğrendim, diyebilirim. Hamile kaldığımda 19 yaşındaydım ve kendi çıplak hamile göbeğim, gördüğüm ilk hamile göbeğiydi. Bu yüzden, şekilsiz, garip ve şiş olabileceği aklıma dahi gelmedi. Ben sadece bir canlının içimde olduğunu bildiğimden sürekli hayret ediyor ve çoğu zaman da korkuyordum. Ah, çok sefil bir gebelik geçirdim; beni yanlış anlamayın. Hamileliğim boyunca hep hastaydım; sabah bulantıları aylarca sürdü; daha sonra her türden enfeksiyon kapımı çaldı. Hamileliğim sırasında parıl parıl parlamadığımı söylemem yeterli olacaktır. Ama bedenimden hiçbir zaman nefret etmedim.
Kadınlar. Vücudumuz hayat damarlarıdır! Nasıl bir çiçeği diktiğinizde ya da bir sebzeyi, bitkiyi yetiştirirken ona su verip büyümesini beklediğinizde heyecanlanıyorsanız, vücudunuz da aynı şeyi yapar. Bu, o kadar muhteşem bir şey ki! Çocuğum benden daha uzun boylu, bazen o bakmadığı zamanlarda ona bakıyorum ve onun bir zamanlar benim karnımın içinde olduğunu hatırlıyorum. Şimdi 54 yaşındayım ve bazen karnımı tutup, “Bu göbek bir zamanlar bir şeyler yaşamıştı.” diyorum.
Fotoğraflarını gördüğünüz tüm mükemmel yuvarlak karınların nasıl o hale geldiğini biliyor musunuz? Hiçbir çatlağı olmayanları? Bu aslında çok nadir bir durum; çünkü o gördüğünüz mükemmel karınlar genelde fotoşoplanarak servis ediliyor.
Neden gerçek ve güzel karınlarınızı fotoşoplayıp daha farklı görünmek istiyorsunuz?
Peki, kusursuz bir karın ile kusursuz olmayan bir karın arasındaki fark nedir?
Bir fark yoktur, çünkü bu iki karın da hiçbir zaman var olmayacaktır. Göbeğiniz şu anda olduğu gibidir. O, sadece bir göbektir. Büyüyen şey göbeğiniz değil, karnınızın içerisinde gelişen çocuğunuzdur. Yumruların oluşmasına sebep olan, bebeğinizin ayaklarıdır. Hayat işte. Bu şey, senin vücudunun yarattığı bir hayat. Belki size çok naif gelebilirim, ama bu beni hala düşündüren ve etkileyen bir konu.
Peki, kadınların vücutlarıyla barışık olmadığını nasıl öğrendim?
Bir çift, Megan ve Robert, fotoğraf çekimi için stüdyoma geldi. İnsanlar stüdyoma geldiğinde yaptığım ilk şey, getirdikleri giysilere bakmaktır. Megan’ın getirdiklerini görünce, hepsinin dar kıyafetler olduğunu fark ettim. Hepsi onun karnını saklamaya yönelikti. Ben de dolabıma gidip bu gibi durumlar için sakladığım büyük beden, beyaz keten erkek gömleğini buldum. Bunu giymesini istedim, iliklediği düğmeleri açmaya başladığımda biraz rahatsız olduğunu görebiliyordum. Gömlekle karnını saklamaya çalışıyordu ve sürekli “Ben, çıplak göbekle yapılan çekimleri sevmiyorum.” diyordu; bu sözler aslında, “Ben çıplak göbeğimi sevmiyorum.” demekti. Ona göbeğini görmek istediğimi söyledim.
O andan itibaren, Megan karnını unutmaya başladı. Robert çok tatlı, çok ilgili ve Megan’a çok düşkün bir eşti. Bugüne kadar Megan’ın göbeğinin “doğru, düzgün” şeklinde olup olmadığını fark ettiğini bile sanmıyorum. O sadece hayatının aşkı olan kadının, hayatının bir sonraki aşkı olacak kızını karnında taşıdığını biliyordu.
Deklanşöre bastığım anda doğru zamanda, doğru yerde olduğumu; güzel bir çifti ve güzel göbekli harika bir kadını fotoğrafladığımı hissettim.
Onlar gittikten çok kısa bir süre sonra fotoğrafları bilgisayara yüklerken, Megan’a bir fotoğraf gönderdim; o da bana, “Göbeğimi hiç sevmezdim, ama sen mükemmel görünmesini sağlamışsın.” yazdı. Ben de ona düşündüğünün yanlış olduğunu, fotoğraftakilerin hepsinin sadece onun sahip olduğu şeyler olduğunu ve bir şey yapmadığımı, sadece fotoğrafını çektiğimi söyledim. Fotoğrafları daha sonra bir internet sitesine yüklediğimde, Megan bana bir kez daha teşekkür etti ve mutlu oldu.
Megan bir simge, içerisinde taşıdığı yaşamın güzelliğinin farkında olmayan bir kadın, etrafımızdaki birçok kadın gibi. Onu sevmeyi, kendiyle barışmayı öğrendi.
Umarım, bir gün hamile olan bütün kadınlar küçücük muhteşem varlıklar taşıyan garip görünümlü karınlarını sevmeyi öğrenirler.