Şu sözleri kendime sık sık tekrar ettiğim günler yaşıyorum: “Harika bir iş başarıyorsun, Joanna, muhtemelen bundan daha iyi bir ebeveyn olunamazdı!”
Bir ölü gibi yorgun olduğum zamanlarda çocuklarımı beslemek ve onların güvende olmasını sağlamaya çalışmak bile bana büyük bir ebeveyn becerisi gibi görünüyor.
Ancak, çoğu zaman bunun daha iyisini yapabileceğimi hissediyorum. Daha iyi bir ebeveyn olabilirim.
Ve kendime soruyorum, sabırsız olmak zorunda mıydım? Neden onlarla daha fazla oynamamıştım?
Mutfağı temizlemek gerçekten bu kadar önemli miydi?
İyi bir ebeveyn olmanın pozitif ve sabırlı olmaktan geçtiğini anladım. Temiz ve derli toplu bir ev için fazladan çabalamayı bıraktığımdan beri, ebeveynlik becerilerim gelişti!
İşte sizlerle paylaşmak istediğim, daha iyi bir ebeveyn olmamı sağlayan 10 farklı şey:
1. 10’a kadar sayın ve nefes alın.
Çocuklar bizi sinirlendirebilirler. Ama onlara kızmak hiçbir yarar sağlamaz. Sadece durumu daha da kötüleştirir. Bu gibi durumlarda sabrımı pratik etmek, benim en önemli yardımcım oldu.
2. Günde en az bir kitap okuyun.
Tek çocuğumun olduğu dönemde, her gün kitap okurdum. Şimdi, temizlik, bebek, huysuzluk nöbetleri, bebek, yemek, bebek ve yine temizlik şeklinde giden bir döngüde her gün kitap okumak için daha fazla zamana sahip olmamız gerekiyor! Ama okumanın, kızımı rahatlattığını ve konsantrasyonunu artırdığını fark ettim. Hem onu kucaklamak için de elime bir fırsat geçmişti. Sadece lavaboyu temizlemekten vazgeçtim ve eskiden olduğu gibi ona her gün bir şeyler okuyorum.
3. Boşver. Hiçbir şey mükemmel değildir.
Evimin mükemmel olması gerekmez. Her zaman dağınık bir oda mutlaka olacaktır. Ve ben bu durumla barıştım, artık dert etmiyorum. Bir yerde “temiz bir ev mi, mutlu çocuklar mı?” diye bir yazı okumuştum. İkisi birlikte mümkün görünmüyordu. Zor bir seçim, ama biraz düşündükten sonra çocuklarımın mutluluğunu seçtim.
4. Tehdit etme. Sonuçlarını konuş.
Ah, ebeveynlik sevinci. Bugün kaç kez şöyle dedin: “Eğer yapmayı bırakırsan … yapacağım.”? Son zamanlarda sık sık bu cümleyi kullandığımı fark ettim. Ve kötü sonuçlar aldım. Sonuçlarını anlatmaya çalışacağım. Eğer ellerini yıkamazsan, oyuncakların yemek artıklarıyla yapış yapış olur ve karıncalar onlarla oynamaya gelir (Abartmıyorum ama bu yaz evde bir sürü karınca vardı).
5. “Seni seviyorum” deyin ve kucaklayın. Her gün.
Kızım daha bebekken onu her zaman kucaklardım. Şimdi, sürekli hareket halinde olduğu için bunu çok fazla gerçekleştiremiyorum. Ama onun hâlâ buna ihtiyacı var. Kucaklaşmanın insanlara enerji verdiğini düşünüyorum. Yorgun anlarında onu yakalayın ve kucaklayın.
6. Net kurallarınız olsun ve tutarlı olun.
Masada su ile oynadığında ve bu su her yere döküldüğünde ona sadece evin kurallarının neler olduğunu soruyorum. Çoğu zaman aramızda bir anlaşmazlık olması bile bu sayede engellenmiş oluyor.
8. Kendi savaşınızı seçin.
Bu benim için de yeni. Çocuğunuz yürümeye ve konuşmaya başladığında kontrol altında olmak isterler. Bu yüzden onu biraz kontrol etmeye çalışın. Tercihe dayalı soru sormayacağım, bu sorulara cevaplar genelde her şey için “hayır” oluyordu. Bunun yerine ona ucu açık sorular soracağım.
9. Zaman ayırın.
Kendinize zaman ayırın. Günde on dakika. Günde iki kere on dakika bir kahve molası veririm.
10. Çocukları ciddiye almayın. Hiçbir şeyi ciddiye şey almayın!
Ortalığı dağıttıklarında gülerek tepki gösterin, bunların da geçeceğini hatırlayın.
***
lazymomsblog.com