12 yaşındaki oğluna Newtown’da 20 çocuğun ölümüyle son bulan okul baskını hakkında ne diyeceğini bilemeyen bir anne, Shannon Watts başlattı. Oğluna henüz Batman’ın gala gecesinde olanları anlatamayan Aurora da birkaç gün sonra ona katıldı. Çocuk aylar boyunca terapi ve ilaçlı tedavi görmüştü. Bu çocuklara okulun ya da sinemanın ya da sokakların güvenli yerler olduğunu söylemenin bir yolu var mıydı ki?
Amy R., Newtown’da olanları duyduğunda Kuzey Caroline’daki evinin mutfağındaydı. İlk işi gidip oğlunu okuldan almak oldu. Okul baskını hakkındaki haberleri okudukça etrafta ne kadar çok silah olduğunu fark etti. Peki şimdi ne yapacaktı?
Kim Russel, Newtown baskınından iki gün sonra oğlu için doğum günü partisi hazırlarken olup bitenlerin ayırdına vardı. Derken Columbine’da olanları hatırladı. Oğlu büyüyüp okula gidecekti.
Amerika’da bütün bunları düşünmek zorunda kalan on binlerce anne var. Ve nihayet bir araya gelip silahlara ve yükselen şiddet dalgasına karşı bir harket başlatmaya karar verdiler. Herhangi bir partiden değiller, aralarında demokratlar da var, cumhuriyetçiler de, yani anneler de var, tecrübeli olanlar da… Ortak yanları ise çocuklarının geleceğine dair endişeleri…
Başlangıç noktası
Her trajedide iki tür kurban vardır. Biri kişisel olarak yaralanan ya da ölenlerdir. Görece küçük bir gruptur bu. İkinci grup ise çok daha geniştir. Trajediye tanık olup hayatını onun gölgesinde geçirecek olanlar. Bu insanlar iki yoldan birini seçmek zorunda kalır. Ya korkularına yenilir ve hayatlarını daraltırlar ya da korkunun kaynağıyla mücadele ederek hayatı herkes için yaşanabilir kılarlar.
Newtown baskınının gerçekleştiği günün ertesi sabahı, Watts öfkeli uyandı. “Bir şey yapmam lazım, böyle yaşayamam” diye düşünüyordu. 15 yıl bir komünikasyon şirketinde çalışmış, sonrasında çocuklarını kendi elleriyle büyütmeye karar vermişti. Bilgisayarlardan, iletişimden, insanlarla nasıl konuşulacağından haberdardı. Facebook’ta küçük bir hareket başlattı: “Silahlanmaya Karşı 1 milyon Anne.”
Ülkenin bir başka ucunda, Brooklyn’de Marice Bohan adlı üç çocuk annesi bir başka kadın daha aynı anda Facebook’ta bir başka hareket örgütlemeye çalışıyordu: “Silahlanmaya karşı anneleri örgütlemeliyiz” diyordu sosyal hizmetli olarak çalıştığı günlerden edindiği tecrübeyle. Derken Virginia’da yaşayan Watts’la birleşti yolları. Hareketin ilk adımları böyle atıldı. Bir araya geldiler, Bohan’ın mutfağında buluştular. Gelemeyenler Skype’la bağlandı. İşbölümü yaptılar. Katılanlar arasında Las Vegas’tan, Boston’dan, Denver ve Florida’dan, Kuzey Virginia ve Güney Maine’den anneler vardı. Bugün 70 şehirde örgütlenmiş durumdalar. Aralarında anneler, büyükanneler, öğretmenler ve babalar da var. 40 günde 40 bin kişiye ulaştılar.
Geçtiğimiz hafta Washington’da buluştular. 4 bin 500 kişi toplandı Brooklyn’deki Cadman Plaza Park’ta. İstediklerini elde edene kadar vazgeçmeyeceklerini söylüyorlar. Yine geçtiğimiz Salı günü San Fransiscolu anneler Washington’a gelip bulabildikleri senatörleri ziyaret ettiler. Lincoln Park’ta başka bir gösteri daha düzenlendi. Her eyalette bu tür gösteriler düzenlemeye devam edecekler.
Öyle görünüyor ki Amerikalı anneler silahların kontrol altına alınması taleplerinde kararlı. Ve bu defa, ilk kez birileri bu işi sahiden ciddiye alıyormuş gibi görünüyor.
Not: Özetlenerek çevrilmiştir…
