Aslında bu yazının bir kısmı bir önceki yazı ile karıştı sanırım. İlk başvuruda istenen belgelerden bir önceki yazımda bahsetmiştim.
Ancak yineleyelim.
Başvuru için ön görüşmeden sonra aşağıdaki evrakları hazırlayarak tekrar randevu alıp tekrar görüşmeye gitmek gerekiyor.
– Fotoğraf
– İkametgah belgesi
– Kimlik fotokopileri
– Gelir belgeleri, ücret bordroları, tapu vs.
– Her bir eş için ayrı ayrı biri akraba olmak üzere 5 adet referans
– 5 Adet aile fotoğrafı, hikayeleri ile birlikte.
– En az 3 sayfa el yazısı ile özgeçmiş
İnsanın oturup kendini anlatması çok ilginç bir deneyim oluyor doğrusu. Benim için çok eğlenceliydi. Biyografi ve otobiyografi sevmeyen biri olarak, bir bakıma otobiyografi yazdım diyebilirim.
Evrakları tamamlayıp, randevu günümüzde kuruma gittik. Sosyal Hizmet görevlimiz ile görüşmemizi gerçekleştirdik. Bu görüşmenin detayları da önceki yazıda mevcut. Bu görüşme sırasında öğrendik ki dosyanın tamamlanması ve inceleme süreci yaklaşık bir yıl sürüyor (Büyük şehir, personel azlığı vs. gibi nedenler büyük rol oynuyor sürecin uzamasında). Ancak siz dosyanız onaylandığında başvuru tarihiniz itibariyle sırada oluyorsunuz.
Bir sonraki aşama ev ziyareti olacaktı. Sosyal Hizmet görevlimiz 2-3 aydan önce beklemeyin, dedi. (değerlendirme sürecinin neden uzun sürdüğünü anladınız, sanırım.)
Başvurumuzu Nisan ayında yapmıştık. Temmuz gibi ben bir kaç kez kurumu aradım dayanamayıp. Ancak, bir süre daha beklememiz gerekti. Sonuçta yaz sonuna doğru bir ev ziyaretimizin gerçekleşeceği günü bildiren telefon geldi nihayet.
Bu defa bir heyecan aldı anlatamam. Evde bir de köpeğimiz var. (Gerçi başvurumuz sırasında evde bir köpeğimiz olduğunu belirtmiştik. Bizden aşılarının düzenli yapıldığını gösteren aşı karnesini istediler ve karnenin bir fotokopisini aldılar) Nelere bakacaklar, nasıl geçecek, ne yapacaklar. Nasıl bir stres anlatamam. Ancak hiç korktuğum gibi geçmedi.
Öncelikle, bizim Sosyal Hizmet görevlimiz değil bir başka mesai arkadaşı geldi ev ziyaretimize (yine yoğunluktan dolayı). Ancak gelen görevlide çok sıcak kanlı ve güler yüzlü bir görevliydi. Tek bir şey vardı ki ne yazık ki köpeklerden korkuyordu.
Tüm ziyaret boyunca Köpük (köpeğimizin adı) bebek gibi benim kucağımda gezdi, hâlinden çok memnundu açıkçası.
Neyse, ev ziyaretimiz de komşu ziyareti kıvamında sohbetle geçti. Sosyal Hizmet Görevlimiz evi gezdi.
Sordum, nelere bakıyorsunuz diye; evde bebeğe zarar verecek ve düzenleme gerektiren bir durum var mı? örn: merdiven, şömine vb. gibi. “Rutubet var mı, sosyal çevresi düzgün mü?” gibi şeylere dikkat ediyorlarmış. Bana söylemedikleri de vardır mutlaka.
Aklınıza takılanları Sosyal Hizmet görevlinize sorun. Size seve seve cevap vereceklerdir. Duyduğunuz ya da okuduğunuz yalan yanlış şeylerle kendinizi yiyip bitirmekten iyidir.
Eveeeet, ev ziyareti stresini de atlattık. Sıra geldi bir diğer görüşmeye. Bir süre sonra bizi tekrar görüşmeye çağırdılar. Randevumuzu aldık tekrar kuruma gittik. Bu sefer eşler ayrı ayrı görüşmeye alınıyordu. İlk ben girdim yaklaşık 1,5 saat kadar konuştuk. Belirtmeliyim ki burada benim düşük çenemin çok büyük etkisi oldu. Eşim mesela 20-25 dk sonra bitirmişti görüşmeyi.
Bu görüşmenin amacı sanırım sizi daha yakından tanımak ve değerlendirmek. Nelere sinirlenirsiniz, nelerden hoşlanırsınız vs. gibi kişisel bilgiler ve ayrıca çocuk yetiştirmek üzerine sohbet ediyorsunuz. Görüşmeye girerken yine gergindim ama çok kısa sürede o kadar rahatlamıştım ki anlatamam.
Bu görüşmeden sonra bizden süreli evrak diye tabir edilen, ilk başvurumuzda verdikleri listede eksik kalan evrakları istediler. (Bu işlem her dosyada farklılık gösterebilir tabii. Dosyanın ilerlemesine göre Sosyal Hizmet görevlinizin uygun gördüğün zamanda istenecektir. Hatta illere göre uygulama farklılık gösterebiliyor. Bazı illerde ilk başvuru sırasında istendiğini de duydum.)
– Bulaşıcı hastalığınız olmadığına dair Devlet Hastanesi’nden rapor
(Hepatit A-B-C, HIV ve Frengi için)
– Akciğer filminiz
– Vukuatlı nüfus kaydınız
– Adli sicil arşiv kaydınız
Bu evrakları sizden istendikten sonra belli bir süre içinde tamamlamanız gerekiyor. Tamamlamazsanız dosyanız kapatılıyor.
Evraklarımızı hazırladık ve kuruma teslim ettik. (Randevuya gerek yok.) Görevlimiz bize dosyamızın onaylandığını belirttiğinde çok rahatlamıştım. Aslında zaten pek şüphem yoktu ama yine de belirsizlikler insanı bazen çok geriyor. Ama işin en zor kısmı da sanırım bundan sonra başlamıştı.
BEKLEMEK…
***
Evlat edinme sürecini anlatan bu yazı dizisinin ilk iki bölümünü okumak için:
“Bir evlat edindik: Nasıl, neden böyle bir karar aldık?” yazısını okumak için tıklayınız.
“Bir evlat edindik: Başvurumuzu nasıl, nereye yaptık?”
***
