Ana malzememiz olan mercimeğin faydalarını saymak bana düşmez …
Tarif çok sevdiğim ödüllü bi kitaptan!
Mercimeği az tuz ilavesiyle üstüne çıkacak kadar su ile yumuşayana kadar haşlıyoruz, suyunu süzüp kenarda bekletiyoruz.
Mercimekli harç malzemeleri:
1 su bardağı haşlanmış yeşil mercimek
1 tutam deniz tuzu
yarım çay bardağı zeytinyağı
2 orta boy soğan
1 çay kaşığı karabiber
2 tatlı kaşığı kimyon
Zeytinyağı ısıtılıp, üzerine soğanlar yemeklik doğranıp, tuz ilavesiyle kavrulur, şeffaflaşınca mercimekler eklenir,
karabiber, kimyon eklenir, 5 dakika daha pişirilir. Soğuması için kenara alınır.
Hamurun malzemeleri:
3.5-4 su bardağı tam buğday unu
2 yumurta (birinin sarısını ayır)
1 su bardağı yoğurt
1 çay bardağı zeytinyağı
3 yemek kaşığı oda sıcaklığında tereyağ
1 çay kaşığı karbonat
1 tatlı kaşığı deniz tuzu
üzeri için çörekotu
Tüm yukarıdaki işlemler çocuksuz bir ortamda yapılır ve çocuklar çağırılır “Haydiiiii poğaça yapıyoruz! Gelin!”
Aras her zamanki gibi “Hamuruyla oynayabilecek miyiz?” diye sorar… Ilgaz ise “Ben döt ben döt!” der (yani malzemeleri kaba dökmek ister :)) önce abi başlar dökmeye…
Sırayla malzemeler dökülmeye başlanır. Arada sıra “ben de” diye kavga edilerek!!!
Küçük eller, büyük eller heyecanla çalışır.
Tüm malzemeler kabın içindedir.
Ama kap yoğurulmak için bir türlü anneye verilmez… O eller sıkı sıkı tutar kabı!
Zar zor ikna edilir, hamurla oynatmaya söz verilir, malzeme yoğurulur, yumuşak bi hamur oluşur, ama poğaça yapmak için anneye verilen kısım fotoğraftaki kadardır. Kalanı malum kişilerin elindedir!
Harıl harıl hamurlara şekiller verilir…Sonra bozulur tekrar! (Annenin iç sesi: Sanırım kurabiye hamuru sandılar!)
Ben de tezgahın bi köşesinden onları seyrettim elimdeki minik hamurla!
Tezgahın bi köşeciğinde yapabildiğim poğaçalar!
Yalvar yakar birinci tepsiyi hazırladık, üzerine yumurta sarısı sürdü Aras!
Bol bol bol bol….çörekotu serpti.
Onlar hamurlarla dansa devam, öyle mutlular ki 🙂
200 derece fırında pişen poğaçalar nefis görünüyo!
Sonucu görünce hamurdan vazgeçen Ilgaz!
Yemek için sabırsızlanıyoruz….
SONUÇ: Kıyır kıyır nefis … Bi tepsi daha çıktı bizim hamurdan, yani yaklaşık 20 adet…
Kalan iç malzememizle de erişteli çorba yapıldı! Bizimkilerin “yılanlı çorba” dediği çorba 🙂
Afiyet olsun………..
ellerinize sağlık. tariflerinizin devamını bekliyoruz. aras harikasın.
çuhhh leziz gözüküyollar, özelliklede ılgaz hanım