Çocuklarımdan öğrendiğim ve son zamanlarda sıklıkla duyduğum yeni bir cümle var… “Anne, n’olur yanımda yat…” Benim gibi, siz de her gece bu cümleyle karşılaşıyor musunuz? Çocuklarım her gece onların yanında yatmamı istiyor. Peki, neden? Size söyleyeyim. Bu soru sürekli akıllarının bir köşesinde duruyor; çünkü onlar bizimle vakit geçirmeyi seviyorlar ve bundan zevk alıyorlar.
Birkaç yıl önce, aile dostumuzun oğlu uyurken vefat etti. Bir hafta sonra, sadece bir şehir uzaklıkta yaşayan yedi yaşındaki bir çocuk dışarıda oynarken beklenmedik şekilde vefat etti. Bu konu hakkında konuşmak ve yazmak benim için çok zor. Benim de yedi yaşında bir çocuğum var.
Oğlum her gün bu soruyu soruyor, çoğu zaman cevabım: “Bir saniye, tatlım. Kardeşlerinin eve gelip gelmediğinden emin olmalıyım. Mutfağı temizlemeliyim. İş için notlarım üzerinde çalışmalıyım.” gibi şeyler olduğunda üzülüyorum. Nedeni ne olursa olsun, ona hep aynı şeyi söylüyoruz: “Sadece bir saniye.”
Onu geçiştirmeye çalıştığımı hissediyorum.
Sanki diğer şeyler hep ondan önce geliyor.
Anne ve baba olarak, bütün gün onunla birlikte olamayacağımızın farkındayız. Ama her şey bizim beklediğimiz ve düşündüğümüz gibi gerçekleşmiyor. Elimizi veriyoruz, kolumuzu kaptırıyoruz. Beş dakika uzanalım derken, bakmışız beş dakika 20 dakika olmuş.
Fakat, böyle zamanlarda çocuklarımız da bizimle hiç paylaşmadıkları şeyleri paylaşıyorlar. Bu vakitler çok değerli.
“Anne, bugünkü matematik sınavında her soruyu doğru cevapladım. Gördün mü anne? Çalıştım ve başardım.”
“Köpeğimizi özlüyorum. Ne zaman başka bir köpeği sahiplenebiliriz?”
Anneannem bana her zaman çocuklarımızla birlikteyken eğlenceli vakit geçirmemiz gerektiğini söylerdi. Çocuklarıyla vakit geçirmeyeceklerse onların neden çocuk sahibi olduklarını anlamadığını da eklerdi. Çocuk büyütmekten zevk alırdı ve benim de onun gibi olmamı isterdi.
Bugün çocuklarım yanlarında yatmamı istediğinde kabul ediyorum. Birlikte şarkı söylüyoruz.
Siz de yorgun olduğunuzda ve sabrınız kalmadığında yatakta geçirdiğiniz süre on dakika daha uzadığı takdirde bunu bir şans olarak düşünün. Onları cesaretlendirin, onları dinleyin. Hiç söylemediğiniz şeyleri ona söylemekten çekinmeyin, söyleyin: “Bugün, şu an benim için en önemli şey sensin.”
Çocuğunuzla geçirebildiğiniz her dakikanın ne kadar değerli olduğunu unutmayın. Onunla geçirdiğiniz fazladan bir 10 dakika.
