Hem çocuksu bir merakla hem de büyük bir meydan okumayla kameraya bakan bu pejmürde giyimli kız ve erkek çocukları Viktoryen dönemde yaşayan diğer sokak çocuklarına da benziyor. Çocukların bazıları fotoğraflarda masum bir portre çiziyormuş gibi görünüyor, fakat bu galeri aslında 1870’li yıllardaki genç suçluların bir koleksiyonunu sunuyor.Suçluların bazılarının yaşları 11’e kadar inebiliyor ve genellikle suçları para, kıyafet ve tuhaf metal parçaları çalmaya kadar çeşitlenebiliyor.
Newcastle çevresinden çocukları resmeden bu ilginç Viktoryen görseller, Tyne ve Wear Arşivleri ve Müzeleri tarafından ortaya çıkarıldı. Britanya’da küçük suçluların cezalandırması hala aynı, değişen tek şey sadece suçluların kıyafetlerinin günümüz gençliğinin kapşonlu giyeceklerinden farklı bir şekilde pasaklı, pejmürde ve daha resmi Viktoryen sokak kıyafetlerinden oluşması.
John Divine(solda), 17, Newcastle City Hapishanesi'nde para çaldığı için altı ay tutuklu kaldı, Robert Charlton(sağda), 16, iki çift bot çaldığı için dört ay hapis cezası aldı.
Ellen Woodman, 11, demir çaldığı için bir hafta ağır iş cezasına çarptırıldı, Rosanne Watson( sağda), 13, aynı cezayı aldı. Fakat hala bu kızların gerçekten demir mi çaldıkları yoksa gemi avlusunda oyun mu oynadıkları bilinmiyor.
Orta sınıf bir aileye mensup Henry Leonard Stephenson, (solda), 12 ve Michael Clement Fisher, 13, bir koroda şarkı söylüyorlardı. Durumları ne kadar iyi olsa da üç eve zorla girdikleri için iki ay hapis cezası aldılar.
13 yaşındaki küçük hırsızlara bile kıyafet çaldıkları için verilen iki haftalık ağır işte çalışma cezası güçlü ve değişmez bir adalet sisteminin de göstergesi gibi görünüyor.
17 yaşındaki Catherine Kelly, keten çaldığı için üç ay hapis cezasına çarptırıldı. Küçük kız, karakol kayıt defterine mesleğini “fahişe” olarak not etti. 15 yaşındaki başka bir kız ise sadece tek bir mont çaldığı için iki ay hapis ve kürek cezası aldı.
Genç erkeklerin cezaları ise daha ağırdı. 17 yaşındaki bir genç, para çaldığı için altı ay hapis cezasına çarptırıldı ve 15 yaşındaki diğer bir genç ise dükkandan bir boru parçası çaldığı için iki hafta ağır iş cezası aldı. Bir diğeri gömlek çaldığı için iki ay hapis cezasına çarptırıldı.
Tyne ve Wear Arşivleri ve Müzeleri koleksiyonları Başkanı Liz Rees’e göre, çocuk suçlarının çoğunun nedeni yoksulluk. Rees, MailOnline’a “Bu çocukların kıyafetlerine bakarsınız, suçların nedeninin yoksulluk olduğunu da görürsünüz” dedi.
Catherine Kelly, 17, yatak örtüsü çaldığı için üç ay hapis cezası alırken, 14 yaşındaki Henry Miller kıyafet çaldığı için iki haftalık ağır iş yapmak zorunda kaldı.
John Reed, 15, 1878 yılında para çaldığı için iki haftalık ağır işten sonra ıslahevine gönderildi. Jane Farrel, (sağda), 12, bir çift bot çaldığı için 10 günlük ağır iş yapmaya zorlandı.
Richard Rimmington, 15, boru çaldığı için ağır iş cezası alacaktı, fakat ailesi cezayı ödedi. George Lamb, (solda) 17, para çaldığı için dört ay cezalandırıldı.
Ancak, galeride daha ayrıcalıklı bir çevreye mensup bir veya iki suçlu da bulunmakta.
Rees’in dediğine göre, 13 yaşındaki Michael Clement Fisher ve 12 yaşındaki Henry Leonard Stephenson daha orta sınıfa mensup bir çevreden geliyordu. Onlar St. Mary Kilisesi korosu’ndaydılar ve saygın ailelerin çocuklarıydılar.
“Ama yine de üç eve girip bir keman kutusu, bir yüzük, para ve başka şeyler de çaldılar. Daha sonra tüm çalıntı mallar iade edildi.”
Bir gazete makalesinde 1873 yılındaki bir suçta, çocuklar 18. yüzyılda kötü bir üne sahip olan eşkıya Jack Sheppard gibi karakterler okuduktan sonra kahramanca ve erkeksi eylemler yaptıklarını düşünerek bu suçaları işlediklerini belirtmişlerdi. Çoğu çocuk olmasına rağmen ağır işler yapmak zorunda kaldı. Adalet sistemi rehabilitasyondan çok cezaya yönelik yaptırımlar uyguluyordu.
Bu ağır işlere ahşap yürüme bandında ve bazen bir değirmeni döndürecek kadar büyük suntadan tekerlek üzerinde yürümek ya da hapishane bahçesindeki taşları kırmak da dahildi. Kızlardan da yorucu çalışmalar yapmaları bekleniyordu. Çocukların birçoğu cezalarının ardından ıslahevlerine gönderildi. 1854 yılında çocukların orduya sokulması, tarım gibi ticaret işlerinde eğitilmesi yasası çıkarıldı.
11 yaşındaki Ellen Woodman, demir çaldığı için bir hafta ağır iş verildi. Onun suç ortağı 13 yaşındaki Rosanne Watson da aynı cezayı aldı.
Ama Rees’e göre, bu kızların hırsızlık yaptığına dair bir kanıt yoktu. Belki de kızlar sadece gemi avlusunda oyun oynuyorlardı. Daha önce de hiçbir mahkumiyetleri yoktu.
James Donneley, 16, gömlek çaldığı için iki ay hapis cezası aldı. Mary Hinnigan, 13, demir çaldığı için bir hafta ağır iş cezası aldı.
Isabella Dodds, 17, altın saat çaldığı için dört ay hapis cezası alırken, James Scullion, 13, giysi çaldığı için 14 günlük ağır iş cezası aldı.
Gemi inşası ve mühendislik, 19. yüzyılda Newcastle’ın ana sanayisini oluşturuyordu, şehir, Sanayi Devrimi’nin adeta bir güç merkezi oldu. Sanayi Devrimi Britanya’yı zenginleştirirken bir yandan da iç bölgelere gecekondulaşma, açlık, fakirlik ve hastalık getirdi.
“Newcastle’ın 1850’lerden beri nüfusu arttıkça yaşam koşulları daha da kötüleşti. İrlanda ve İskoçya gibi kırsal bölgelerden çalışmak için gelen insanlarla bir nüfus patlaması meydana geldi, fakat yeterince iş yoktu.”
Tarihçi ve Tough Times yazarı Nigel Green, 1838’den 1851’e kadar polis kayıtlarında küçük suçlardan tutuklananların sayısının iki kattan daha fazla bir artış gösterdiğini ortaya koydu.
Charles Dickens, romanı Oliver Twist’te Victoryen dönemdeki suç kavramını da ele alır. Roman, düşkünlerevinden bir zorba tarafından zorla götürülen yetim Oliver’in bu zorbadan kaçışının öyküsünü anlatır. Oliver, Londra’ya kaçtıktan sonra bir yankesici çetesinin lideri Artful Dodger’a yakalanır ve hırsızlık yapma konusunda eğitilir. Daha sonra bir hırsızlık olayında yakalanan Oliver, hakim önüne çıkar. Zengin centilmen Bay Brownlow tarafından affedilir, fakat hayatını tehdit eden nedenler yüzünden yeniden suç hayatına döner.
