Bu yazı 6 yıl önce eğer çocuğum olursa diye yazdığım yazı… İstedim ki bugün bunu okuyun. Biraz da güncelledim.

Zaman zamansa… Zaman nasıl durur bildim ben!

Zaman durur, gerginsen. Anlamadığın ya da anlayamadığın diyelim zamanlar yaşamışsan.

Zaman durur, kızgınsan. Kızgınlık iyi bir şeydir aslında. Kızgın olduğun durum, kişi ve olaydır önemli olan. Kızgınlık değiştirtir hayatı, başkaldırışa döndürür bazen hareketi.

Kişi kendini bilir ve kendi gibi sanar tüm diğerlerini. Budur hata ve budur iyi olmayan kızgınlık. Kimseye iyi gelmez.

Zaman durur, “hay Allah!” kaldıysan. Keşkelerle ve belkilerle yaşanmaz bu yeryüzü. “Hay Allah!” kalma hayatta.

Zaman durur, ne yapacağını bilemezsen, nasıl davranacağını anlayamazsan. Öğrenmen gereken davranışlara yabancı kalırsan hayatına da yabancılaşırsın bir anda.

Zaman durur, için düşünce acırsa. Daha da yorar bu acı. Baş edilir ama yok sayılamaz. Ne zaman geçer bilinmez. Bilinmezlik bağlar, tıkar ve çatallar yolları…

Zaman durur, kendini kendine kırdırırsan. Kimseye yoktur yararı yine, kendine bile.

Kıyma kendine.

Zaman durur, sevdiğin biri göçerse. Onunla yok olur ya yaşananlar hani, yaşanmaz ya bir daha bir an bile birlikte. Durur, geçmez zaman, korkutur!

Zaman durur, için geçerse… Kendini yok etmektir aslında, heyecanlanamamaktır bir daha, yazıktır. Heyecanlandıkların anlamsıza düşerse, yalan olur hayat.

Zaman durur, üzülürsen. Bir sen sanırsın bunları yaşayan. Kimseye gitmez bu üzüntü, inanırsın. İsyan etmek faydasızdır, bumerangdır. Yine seni bulur, daha da seni bulur.

Zaman durur, ağlarsan. İyidir aslında ağlamak. Rahatlarsın, ferahlarsın. Dursa da zaman, iyi gelir ağlamak sana. Ağlamak yıkanmasıdır içinin, temizlenmesidir. Çocukken sanırdım ki; her ne için ağlıyorsam, ağlamam geçtiğinde bir daha hiiiç hatırlamam ağladığım şeyi, içimden de gözlerimden akan yaşlar gibi akar gider. Yok öylesi, yokmuş yani ama yine de iyidir işte ağlamak. Açılırsın!

Zaman durur, sarhoşsan. Şarhoşsan, ruh haline bağlıdır, iyilik mi kötülük mü diler bu durum senin için. İyiysen ne güzeldir sarhoşluk, her şey hoş görünür, her durum komik, herkes güzel olur. Mutluluk adeta fışkırır ruhundan, gülmek hatta kahkaha atmak şart olur, zaten tutulamaz yürekler. Seven daha çok sever, sözler verilir tutulamayacak, herkes bilir ama kimse alınmaz. Sınırsız bir kumpanya olur gün ya da gece. Kötüysen, “Batsın bu dünya, bitsin bu rüya!” her şey boş, için boş, kızgın ve daha da kötü olursun. Böylesi zaman durması, kişiyi kendine anlamsızlaştırır ve en kötüsüdür. Kin kokar.

Zaman durur, uyursan. Sorun değil uyumak yekten güzel bir şeydir. Hayatta uyuma yeter.

Zaman durur, kaybedersen. Kaybetmek arsız eder insanı. Kaybettiğini hissedersen, hırslı isen hayata, zarar gelir kalbine. Kaybetmek de önemlidir, kulübü vardır, değerli insanlar durur şemsiyenin altında ancak ıslanmama güvencen yoktur. Şeker misin ki? Erir misin ki? Yağmuru sevenler ıslanmayı baştan severler. Düşmekten korkmayanlar sadece koşar.

Zaman durur, beklersen. Beklemek ne beklediğine bağlıdır, korkmalı mısın, korkmamalı mısın? Beklemek güzeldir aslında, özlemdir, arzudur, düştür bi’ de. Özgürce düş’lenirsin beklerken. İyi gelir, heyecan verir, çocukların istediğini yaptığı oyun hamuru gibi. Hem “Her şey an’ını beklemez mi?”

Zaman durur, sevemezsen… Burada dur istersen, sevemezsen zaten zaman da dursun, sen de dur, yeryüzü de dursun! Sevemezsen olmaz bu dünya, ne senin için ne de yine senin için…

Sen sen ol, sev… Gergin de olsan, kızgın da, “Hay Allah!” kalsan da, ne yapacağını bilemesen de, için acısa da, kendini kendine kırdırsan da, göçse de sevdiğin kişi, için geçse de, üzülsen de, ağlasan da, sarhoşsan da, uyursan da, kaybedersen de, beklesen de… Sev!

Seversen eğer zaman da dursa fark etmez evet, işte bu kesin bilgi!

Mis günler dilerim.