Akdeniz Belediyesi Çocuk ve Gençlik Merkezi’nden Dr. Didem Gelegen Mersin’e kaçan Suriyeli ailelerin yardım alamadıklarını, çocukların eğitim gibi haklarından yoksun kaldığını bildirdi.

“Suriye’deki savaştan kaçan, Kilis’teki kampa gitmeyip kendi olanaklarıyla Mersin’e gelen çok sayıda kişi ve onların çocukları var. Çocuklar hiçbir eğitim alamıyor.”

Gelegen’in verdiği bilgilere göre, Suriye’den kaçan bu aileler Mersin’de daha çok Kürtçe konuşulan mahallelere yerleşmiş durumda, ki bu iletişim sorununu büyük ölçüde çözüyor.

Barınma da büyük bir sorun oluşturmuyor. Ancak Gelegen birden fazla ailenin bir arada kaldığını da ekliyor.

“Aynı evde 20 kişi kalanlar var.”

Kayıt yoksa sen de yoksun

Yoksulluk ise büyük bir sorun. Dr. Gelegen, Gıda Derneği’ne bağlı gıda bankasının 150 aileye yardım yaptığını anlatıyor.

“Bunlardan 20’si Somalili ve Afgan, 130’u ise Suriyeli aileler.

“Suriyeli ailelerin bildirdikleri çocuk sayısı 417. Ancak sadece pasaportu olan çocukları söylemişler ki büyük çoğunluğunun pasaportu yok. Bu çocuklar ve aileleri kayıtlı değiller. Pasaportsuz geldikleri için yabancılar şubesine gidip kayıt yaptıramıyorlar. Burada kimliksiz, kayıtsız yaşıyorlar. Ne eğitim için, ne gıda için yardımlara başvuramıyorlar.”

Savaştan uzakta

Gıda bankasından yapılan yardım bir kereye mahsus yapılmış…

“Çünkü bu gıda bankasından hali hazırda yararlanmakta olan, sırada bekleyen yerleşik yoksul aileler var. Savaştan kaçan insanların gelmesiyle birlikte bir kereye mahsus yardım yapıldı ama bunun devamı gelemiyor.”

Suriyeli aileler kampa gitmek istemedikleri için, devletten yardım almasalar da burada durabilmek istiyorlar.

Gelegen’in ifadesiyle “Savaşı düşünerek buraya geldiklerine şükrediyorlar. Hala savaşın etkisi altındalar, sadece burada kalabilmek istiyorlar.”

“Aralarında çok sayıda çocuk, hamileler, yaşlılar var; bir statüleri yok diye görmezden gelinemeyecek durumdalar.”

Zorunlu tercihler

Didem Gelegen’in kayıt için yabancılar şubesine yönlendirilen hamile bi Suriyeli’ye dair anlattıkları sorunun çok boyutlu olduğunu gösteriyor.

“Hamile bir kadın ve kocası… Kocasının pasaportu vardı ama kadının yoktu. Kadının Antep’e kampa gönderileceği, kocanın pasaportlu olduğu için gönderilemeyeceği söylendi. Onlar da bunu kabul etmediler, kendi yaşamlarına geri döndüler.”

Göçmenlerin derdi

Gelegen valiliğin de hali hazırda kayıtlı olan insanlara; Afgan, Somalili, İranlı göçmenlere de çok düzgün bir yardım sunamadığı aktarıyor.

“Sayısı iki bine yaklaşan Afgan, İranlı ve Somalili grup var. O çocukların bir kısmı okula gidiyor. Türkçe öğrenmiş olabilirler. Ama bana tercümanların aktardığı çocukların bir ayrımcılığı ister istemez yaşadığı yönünde. Ayakkabısı düzgün değildir, forması yoktur, vs… Kendi yaşadıkları eksikliklerden dolayı kendilerini farklı hissettikleri durumlarla karşılaşıyorlar. Ancak onlar, mesela Akdeniz Belediye Başkanı’nı ziyaret ederek dertlerini anlatacaklar. Mersin’de bir kamuoyu oluşturmaya çalışıyorlar. Suriyeli Kürtler ise hala savaşın travmatik etkisi altında.”

Kaynak: Yüce Yöney, bianet