1. Çocukların mükemmelliğe ihtiyacı yoktur. Onların insan olmanın yeterli olduğunu bilmeye ihtiyaçları vardır.
Onlara nasıl hata yapacaklarını, hatalarına nasıl sahip çıkacaklarını, özür dileyeceklerini, hatalarına güleceklerini ve yollarına nasıl devam edeceklerini gösterin. Bunlar çocukları hayatta mükemmellikten de ileri bir boyuta taşıyacak.
2. Çocukluğunuzu hatırlayın. Kimin evine gitmeyi daha çok severdiniz? Her şeyin derli toplu olduğu evler mi ya da müzeden hallice olduğu için içerisindeki hiçbir şeye dokunmanıza izin verilmeyen evlere mi? Ya da tezgahın üzerine aperatifler, her yerde oyuncakların olduğu, rahat hissettiğiniz, yaşanmışlık kokan evler mi?
3. Mükemmelliğe doğru bir çaba enerjinizi büyük miktarda sizden çalar. Bu sadece sizin sahip olduğunuz bir yanılsamadır ve bir süre sonra mükemmelliğin bu yanılsamasını başarmak için bir şeylere yetişmek zorunda hissedersiniz.
4. İnsanlar “Mükemmel” olduğun için sevmez. Seni sen olduğun için severler.
5. Çocuk derli toplu temiz bir evi hatırlamayacak, sadece içerisinde geçirdiği eğlenceli dakikaları hatırlayacak.
6. Stresli daha az zaman daha fazla oyun ve birlikte geçireceğiniz vakit anlamına gelir.
7. Mükemmellik diye bir şey yoktur. Neden boşu boşuna bir hayalin peşinden koşuyorsunuz?
