Kalp hastalıklarında sık kullanılan tanı yöntemleri:
- Göğüs filmi ( telekardiyografi-kalp röntgeni)
- Elektrokardiyogram
- Yirmidört saatlik elektrokardiyografi (Holter)
- Ekokardiyografi
- Egzersiz testi
- Kalp kateterizasyonu
- Tomografi/MRI
- Elektrofizyolojik çalışma
EKG (Elektrokardiyogram) : Kalbin elektrik aktivitesini gösteren en kolay uygulanabilen tanı yöntemlerinden biridir. Kalp atımlarının sayısını, kalbin ritmini, kalp atımlarındaki düzensizlikleri (aritmi) araştırmak için kullanılır.
Holter monitorizasyon: 24 saatlik ritm takibi yapmak için takılır. Aritmilerin tanısında ve izleminde kullanılır.
Ekokardiyografi: Kalbin yapısının ve hareketlerinin “ultrasonografik yöntemle” incelenmesidir. Çocuk için herhangi bir zararı yoktur, acı vermez ve incelemenin sonunda tanı kesinleştirilebilir.
Kalp kateterizasyonu ve anjiyografi: Ekokardiografınin yeterli bilgi sağlayamadığı bazı seyrek durumlarda daha ileri bilgi edinmek ve tanı koymak amaçlı veya bazı kalp deliklerinin kapatılması, kapaklardaki darlıkların giderilmesi için tedavi amaçlı kullanılabilir.
Tomografi/MRI: Gerek yapısal anomalileri, gerekse damarları, koroner arterleri göstermek için kullanılan ileri tetkiklerdir.
Elektrofizyolojik çalışma: Önemli ritm problemleri olan çocuklarda aritminin nedenini belirleme veya tedavi amaçlı kullanılabilir. Çocuklarda kullanımı erişkinlere göre göre daha sınırlıdır.
Egzersiz testi: Kalp damar hastalıklarını araştırmada kullanılan testlerden biridir. Hasta, dönen bir bant üzerinde yürütülerek (treadmill) veya sabit bir bisiklette pedal çevirtilerek kalp hızı artırılır. Bu sırada hastadan alınan EKG kayıtlarının bilgisayarda analizi yapılır. Aynı zamanda egzersizle kan basıncı ve nabız değişiklikleri, hastanın göğüs ağrısı ve nefes darlığı gibi şikayetlerinin olup olmadığı da kaydedilir. Normal EKG’de görülmeyen bozukluklar bu test sayesinde ortaya çıkarılabilir. Bu test: Efor kapasitesinin ölçülmesinde, eforla ortaya çıkan ritim bozukluklarının tanısında, kalp damarlarında darlık olan hastaları ortaya çıkarmak ve hastalığın ciddiyetini tespit etmede, eforla tansiyon yükselme derecesini araştırmada, kalp krizi geçiren hastalarda risk belirlemede, tedavi sonuçlarının takibinde kullanılabilir.
