İlkay Akkaya, Marmara Üniversitesi Basın Yayın Yüksekokulunu bitirdi. Profesyonel müzik çalışmalarına Grup Yorum’da başladı. Bir süre İstanbul Üniversitesi Devlet Konservatuarına devam etti. Grup Yorum’la birlikte, grubun efsane albümlerinden olan Berivan-Haziranda Ölmek Zor ve Türkülerle albümlerinde çalıştı. Şu an kurucusu olduğu Kızılırmak’ta müzik yaşamına devam eden Akkaya’nın solo albümleri ve birçok sanatçıyla ortak projesi var.

Kaç yaşında anne oldunuz? Planlı mıydı?
22 yaşında anne oldum. Planlı bir hamilelik değildi, öğrenciydim henüz.

Öğrendiğinizde ne hissettiniz, yakınlarınıza ne zaman, nasıl söylediniz?
Öğrenince yaşadığım duyguyu anlatabilmem mümkün değil. Heyecan, merak, endişe… Birçok duygu iç içeydi ama en öndeki duygu sevgiydi sanırım. Önce eşime sonra kardeşime ve yakın arkadaşlarıma sonra da anne ve babama söyledim. Aileme söylerken gergindim biraz, okuldan dolayı endişelenirler diye.

Hamilelik süreci nasıl geçti?
Sağlıklı bir hamileliğim oldu. Yalnız çok kilo aldım. Düzenli bir işimiz olmadığı için, Kireçburnu’nda balık tutup yiyorduk çoğu zaman. Son üç ayda, kızımın babasının düzenli bir işi oldu. Çok eğlenceli ve güzel bir dönem hamilelik. İlk kıpırtıların, tekmelere dönüşmesini yaşamak müthiş.

Onu ilk gördüğünüzde ne hissettiniz?
Önce ağladım, sonra güldüm. Tanırmış gibi gözlerini gözlerime dikti zaten. Bakıştık uzun süre, sonra emzirdim.

Evde altları kim değiştirirdi?
Ben değiştirdim hep. Belki birkaç kez babası değiştirmiş olabilir.

İsme nasıl karar verdiniz? Ne oldu?
Epey düşündük, sonunda “Özge” oldu.

İş ve sosyal hayatınız nasıl etkilendi?
Doğumdan 1 ay önce mezun oldum üniversiteden. İş hayatı yoktu henüz. Hamileliğimin son 3 ayında bir ozalitçide çalışıyordum kasiyer olarak. Doğumdan sonra, bazı yayınevlerine redaksiyon yaptım evden. Bütün zamanımı Özge’yle geçirmek istiyordum. Beni görmek isteyenler eve geliyordu. Deniz kenarında geziyorduk daha çok kızımla, oynuyorduk ve ben çok konuşuyordum O’nunla. O da 7 aylıkken konuşmaya başladı benimle.

Nasıl bir anne olacağınızı düşünüyordunuz? Düşündüğünüz gibi oldu mu?
Nasıl bir anne olacağımı bilmiyordum açıkçası, beraberce öğrendik her şeyi. Teknik anlamda iyiydim; beslenme, temizlik, oyun vb. ama disiplin konusunda sanırım yetersizdim. Çocuk büyütürken karşınıza çıkan olaylarla çoğu zaman ilk kez karşılaşıyorsunuz ve el yordamıyla oluyor biraz. Çocuk büyütmeyle ilgili kitaplar hiç işime yaramadı mesela. Her çocuk farklı çünkü. Bugünkü deneyimimle bir daha anne olsam, pek çok konuda yine aynı öğrenme sürecini yaşayacağımı sanıyorum. Fena bir anne olmadım sanırım.

Eş-dosttan giysi/oyuncak aldınız mı?
Bizde, “çocuğun yediği helal, giydiği haram” diye bir söz vardır. Dolayısıyla giysi, oyuncak konusunda bir dayanışma ağı içindeydik.

Bebeğinizin bakımına kimler yardım etti?
En çok babaannesi, Emine Halası ve Nuray Teyzesi yardım etti. Özge 18 aylıkken ben Grup Yorum’la çalışmaya başladım. Sütten kestim mecburen. O dönem çoğu kez provalara da birlikte gidiyorduk. Aslında okula başlayana dek beraberdik diyebilirim. Okul başlayınca da annem ve babam girdi devreye. Halalar, teyzeler, komşular, OKM çalışanları, Kızılırmak’taki arkadaşlarım, çok insan yardım etti.

Kendinizi annenizle kıyaslasanız…
Annem çok disiplinli bir anne, hâlâ öyle. Bu konuda ayrılıyoruz. Bense fikrimi söyleyip ısrar etmem genelde.

Kendi tarifiniz bebek/çocuk yemekleri varsa anlatsanıza…
Yaptığım yemeklerin neredeyse tamamı, o an uydurulmuş olduğundan zor geldi bu soru bana. Uzar yani konu 🙂

Çocuğunuzla beraber hayatınızda ve sizde neler değişti?
Her şey değişti. Okul da aynı zamanda bittiği için yeni bir hayatı birlikte kurduk aslında. Her şey değişti değil de her şey yeniden başladı demek daha doğru olur sanırım.

Çocuğunuzla beraber neleri yapmaktan zevk alıyorsunuz?
Onunla yapılan her şey çok güzel. Sinemaya gitmek, bir karikatüre birlikte gülmek, beraber uyumak, yemek pişirmek, uzar gider…

Çocuğunuzun sevmediğiniz huyu?
Ketum biri bazı konularda. Anlamakta zorlanıyorum bazen. Kendi başına çözmeye çalışıyor bazı problemlerini ve yoruluyor bence. Ama hepimiz böyle yaptık zaten 🙂

Deneyimlerinize dayanarak annelere ve anne adaylarına önerileriniz var mı?
Küçücük bir insandan, çok şey öğrenmeye hazır olsunlar. Sakin ve dikkatli olmayı öğrenecekler sonunda. Baskıcı davranılmamalı bence çocuklara. Rafine davranmasınlar çocuklarına; hem beslenmesinde hem de hayatla ilgili seçimlerinde…

Annelik neymiş?
Bir bebekle birlikte, yeniden büyümek…


Fotoğraf: Melin Kahraman