Bir dadının ilk işi: Ebeveyni anlamak

Çocuk bakımı genellikle ebeveynler açısından ele alınıyor. Ancak çalışan anne nüfusunun arttığı, çocuğa bakacak bir akraba bulmanın daha da zorlaştığı bir dünyada, çocukların profesyonel bakıcılara bırakılması da yaygın başvurulan bir yöntem. Ebeveynlerle bakıcılar arasındaki ilişki genellikle el yordamıyla kuruluyor. Sürekli değişen bakıcılar çocuklar üzerinde o kadar da olumlu bir etki bırakmazken, aileler açısından güvenebilecekleri, çocuklarını emanet edebilecekleri biriyle bu sorumluluğu paylaşmak da zorlaşıyor… ABD’li çocuk bakıcıları tarafından hazırlanan nannyclassifieds.com‘dan özetleyerek çevirdiğimiz aşağıdaki yazı, meseleye bakıcılar açısından çözümler öneriyor:

Bir dadının ya da çocuk bakıcısının ilk ve en önemli işi herhalde ailenin kendisinden ne talep ettiğini anlamak. Hiçbir çocuk bir diğerine benzemediği gibi, aileler de birbirlerinden farklı. Aile dinamiklerini, günlük programı ve beklentileri iyice anlayarak başlanan bir bakıcılık süreci, her iki tarafı da mutlu etmenin tek yolu.

Çocuk bakımı gibi son derece hassas bir alanda ailelerle bakıcılar ve dadılar arasında pek çok anlaşmazlığın, yanlış anlamanın yaşanması beklenebilir. Bu türden durumların bertaraf edilmesi ise kuşkusuz bakıcı ile aile arasında sahici bir iletişimin kurulmasıyla mümkün olur. Bunun için tarafların karşılıklı olarak birbirlerine doğru soruları sorması ve cevaplarken de alabildiğine dürüst davranması gerekir. Böylesi bir iletişim ortamı nasıl kurulur?

Soru sormak: Bir bakıcı işe alınırken yapılan görüşme genellikle aile bireylerinin aktif olduğu tek taraflı bir sorgulama gibi gerçekleştirilir. Oysa bu görüşmenin mutlaka bir diyaloga dönüştürülmesi gerekir. Çünkü aksi halde bakıcının ailenin taleplerini ve beklentilerini anlayabilmesi imkansızdır. Bu nedenle görüşmede şüpheci işveren-şüpheli işçi konumlarını bırakıp, ortak arzuları bakımı üstlenilecek çocuğun iyiliği olan iki eşit gibi konuşmak en iyisidir. Bu sıradan diyalog hali hem çatışmaları önleyecek, hem de bakıcı ile ebeveyn arasında sahici bir güven ortamı oluşup oluşamayacağını daha çabuk kavramanızı sağlayacaktır. Ayrıca ebeveynin bakıcıya olduğu kadar, bakıcının da aileye güvenmesinin sağlanması gerekir ki bu da ancak diyalogla mümkün olabilir. Ve bu diyalogun olmazsa olmaz parçalarından biri aile bireylerinin günlük programlarının mümkün olduğunca detaylı bir şekilde gözden geçirilmesi olmalıdır.

Yapılacak işler listesi: Ebeveynin emirlerini sıraladığı, bakıcının da bunları olduğu gibi aklına yazdığı bir iş listesi hiçbir işe yaramaz. İşe yarar bir işbölümü için karşılıklı görev ve sorumlulukların detaylı olarak konuşularak mümkünse bir kenara yazılması gerekir. Bir çocuk bakıcısının görevi çocuk bakmaktır, oysa ebeveynler çoğu kez açıkça olmasa bile içten içe evin diğer işleriyle de gönüllü olarak ilgilenmelerini beklerler. Konuşulmayan bu ayrıntı zamanla taraflar arasında gerginliğe neden olur. Oysa bu detayların konuşulup gerekirse aradaki ücret ilişkisinin buna göre ayarlanması iki tarafın birbirine karşı daha özgüvenle hareket etmesini sağlayacaktır.

Son bakıcıyla iletişim: İşe yeni başlayacak bir çocuk bakıcısı, mümkünse kendisinden önceki bakıcıyla iletişim kurarak işleyiş, çocuk ya da çocukların gereksinimleri hakkında başka bir perspektife sahip olabilir. Ancak tabii bu aslında riskli de bir girişim. Çünkü bir önceki bakıcıyla çözülememiş bir sorun nedeniyle yollarını ayıran ailenin bu girişime olumlu yaklaşmaması da söz konusu olabilir.

Kaydetmek: Çocukların ve ebeveynlerin programları, evdeki sorumluluklar, çocukların ihtiyaçları, sağlık durumları vs. hakkında ayrıntılı notlar tutup bunları aileyle paylaşmak bakıcının işini çok kolaylaştırabilir. Özellikle aşırı iş yoğunluğu nedeniyle kimi ayrıntıları kaçıran ebeveynler bu şekilde çocukları hakkında daha çok bilgiye sahip olur ve zamanlarını nasıl kullanacakları konusunda bakıcının rehberliğinden de faydalanma fırsatı bulunurlar.

Gözlem: Bir çocuk bakıcısının özellikle ilk haftalar boyunca kendisini daha çok gidişatı gözlemleyen biri olarak konumlaması, aklına gelen hiçbir soruyu sormaktan çekinmemesi çok önemli. Bu süreçte edinilecek izlenim ve bilgiler, bakım ilişkisinin sağlıklı ve uzun süreli olmasına yardımcı olacaktır.

Henüz çok yaygınlaşmasa da aileyle bakıcı arasında bir sözleşme imzalanması ve iş tanımının bu şekilde yapılması iki tarafı da rahatlatabilecek bir adım. Çünkü bu şekilde karşılıklı yanlış anlaşılmalar, aşırı beklentiler ya da verilen sözlerin yerine getirilmemesi durumunda kimin ne yapacağı da kayıt altına alınır.