Çocukları büyüttüm, üniversiteye yolladım!
Annem kız kardeşim ve ben üniversiteye başladığımızda herhalde “nihayet çocukları büyüttüm, üniversiteye yolladım” diye düşünüyordu. Kız kardeşim ve ben aynı anda üniversiteye başladık. İkimiz Ankara’nın iki okuluna dağıldık. Evden birlikte çıkıyor, Kızılay’da ayrılıyor, birimiz Cebeci otobüsüne biniyor, öbürümüz ODTÜ dolmuşlarına gidiyordu. Doksanların ilk yarısıydı. Biz üniversite de okuduğumuz yıllar boyunca Türkiye giderek daha kötü bir hal aldı. İşkence, neredeyse süresiz gözaltı süreleri. Gözaltında kaybetme, copla kol bacak kırma. Bunların hepsi vardı ve gerçekti. Bizim, arkadaşlarımızın, tanıdıklarımızın başına geliyordu. Ama öğrenci eylemleri durmadı. Baskı arttıkça, eylemler de arttı. Kız kardeşim ile bir gün evden yine birlikte çıktık. O ODTÜ dolmuşlarına...
Devamı…