Ya nice okumaktır?
Yaşlılığın en sevimsiz alametidir; geçmişte daha ahlaklı, zarif ve samimi bir toplumun yaşadığını iddia etmek. Çoğunluk -her zaman- ihtiyaçları neticesinde bir ahenk oluşturur. ‘Ahenk’ kelimesi bizi yanıltmasın, kimi zaman son derece kıyıcı, acımasız bir senkronizasyon da tutturabilir; ‘çoğunluğu’ oluşturan unsurlar. Siyaset, eğitim, medya vs. bu ahengi samimiyet, hürriyet ve ahlak gibi insani değerler üzerine bina ederse ‘gayrisafi millî hasıla’nın da yegâne gelişmişlik kriteri olmadığı bir dönem yaşanabilir. Geçtiğimiz hafta medyada yer alan, bedensel engelli 7 yaşında bir kız çocuğunun konu olduğu haber; artık bu memlekette meselelerin ‘iyi niyet’ veya ‘ akl-ı selim’ ile çözülme imkânının iyice azaldığını göstermesi açısından,...
Devamı…
