Advertisement

Yazar: Prof.Dr. Funda Öztunç

Kardiyolojik tanı yöntemleri

Kalp hastalıklarında sık kullanılan tanı yöntemleri: Göğüs filmi ( telekardiyografi-kalp röntgeni) Elektrokardiyogram Yirmidört saatlik elektrokardiyografi (Holter) Ekokardiyografi Egzersiz testi Kalp kateterizasyonu Tomografi/MRI Elektrofizyolojik çalışma EKG (Elektrokardiyogram) : Kalbin elektrik aktivitesini gösteren en kolay uygulanabilen tanı yöntemlerinden biridir. Kalp atımlarının sayısını, kalbin ritmini, kalp atımlarındaki düzensizlikleri (aritmi) araştırmak için kullanılır. Holter monitorizasyon: 24 saatlik ritm takibi yapmak için takılır. Aritmilerin tanısında ve izleminde kullanılır. Ekokardiyografi: Kalbin yapısının ve hareketlerinin “ultrasonografik yöntemle” incelenmesidir. Çocuk için herhangi bir zararı yoktur, acı vermez ve incelemenin sonunda tanı kesinleştirilebilir. Kalp kateterizasyonu ve anjiyografi: Ekokardiografınin yeterli bilgi sağlayamadığı bazı seyrek durumlarda daha  ileri bilgi edinmek ve tanı koymak amaçlı veya bazı kalp deliklerinin kapatılması, kapaklardaki darlıkların giderilmesi için tedavi amaçlı kullanılabilir. Tomografi/MRI: Gerek yapısal anomalileri, gerekse damarları,  koroner arterleri göstermek için kullanılan ileri tetkiklerdir. Elektrofizyolojik çalışma: Önemli ritm problemleri olan çocuklarda aritminin nedenini belirleme veya tedavi amaçlı kullanılabilir. Çocuklarda kullanımı erişkinlere göre göre daha sınırlıdır. Egzersiz testi: Kalp damar hastalıklarını araştırmada kullanılan testlerden biridir. Hasta, dönen bir bant üzerinde yürütülerek (treadmill) veya sabit bir bisiklette pedal çevirtilerek kalp hızı artırılır. Bu sırada hastadan alınan EKG kayıtlarının bilgisayarda analizi yapılır. Aynı zamanda egzersizle kan basıncı ve nabız değişiklikleri, hastanın göğüs ağrısı ve nefes darlığı gibi şikayetlerinin olup olmadığı da kaydedilir. Normal EKG’de görülmeyen bozukluklar bu test sayesinde ortaya çıkarılabilir. Bu test: Efor kapasitesinin ölçülmesinde, eforla ortaya çıkan ritim bozukluklarının tanısında, kalp damarlarında darlık olan hastaları ortaya...

Devamı…

Fetal ekokardiyografi

Konjenital (doğumsal) kalp hastalığı (KKH), 1000 canlı doğumda yaklaşık 8.8 görülme olasılığı ile en sık görülen ciddi konjenital anomalidir. Bu anomalilerin yarısı minördür ve cerrahi olarak kolayca düzeltilebilir, geri kalanları çocukluktaki konjenital anomali nedeniyle olan ölümlerin yarısından çoğunu oluşturur. KKH’nın prenatal (doğum öncesi) tanısı daha iyi gebelik danışma verilmesi ve yenidoğan döneminde özel bakıma olanak sağlaması yönünden büyük önem taşır. Anne karın duvarından yapılan ultrasonografik inceleme ile bebeğin kalbinin anatomik yapısı, fonksiyonları ve ritmi belirlenir. Fetal ekokardiyografi invaziv (girişimsel) olmayan biryöntemdir. Anne ve bebek için herhangi bir risk taşımaz. Kimlere fetal ekokardiyografi yapılsın? Her gebeye yapılma endikasyonu yoktur. Esas olarak gebeliği...

Devamı…

Doğuştan kalp hastalığı

Kalbin yapısı Normal kalp yumruktan biraz daha büyük, kas yapısında güçlü bir pompadır. Günde ortalama 100.000 kez kasılarak kanı sürekli olarak dolaşıma pompalar. Kalp dört boşluktan oluşur. Üstte sağ ve sol olmak üzere iki kulakçık, altta ise sağ ve sol olmak üzere iki karıncık vardır. Kalpte dört kapak bulunur: Triküspid kapak sağ kulakçık ile sağ karıncık arasında, pulmoner kapak sağ karıncık ile akciğerlere kan taşıyan akciğer atardamarı (pulmoner arter) arasında, mitral kapak sol kulakcık ile sol karıncık arasında ve aort kapağı sol karıncık ile ana atar damar / şah damarı (aort) arasında bulunur. Kalbin Çalışması Organlardan gelen ve oksijeni az olan kirli kan...

Devamı…